Beautiful Maria, η τενίστρια Μαρία Σάκκαρη μιλά στο MagMag
Ζει μεταξύ Μόντε Κάρλο και Αθήνας, ταξιδεύει 270 ημέρες τον χρόνο, αγωνίζεται στα μεγαλύτερα τουρνουά τένις στον κόσμο έχοντας ως αντιπάλους της ονόματα-θρύλους και είναι ιδιαίτερα αγαπητή στον ξένο Τύπο που την αποκαλεί με το μικρό της όνομα. Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο... η Μαρία από 6 ετών αφιέρωσε τη ζωή της στο τένις και σήμερα, στα 23 της χρόνια, ήρθε η ώρα της ανταμοιβής
Η πορεία της στο κορυφαίο επίπεδο του τένις είναι εντυπωσιακή και σταθερά ανοδική και πέρυσι άγγιξε το νούμερο 29 της παγκόσμιας κατάταξης. Το 2017 έφτασε στον 3ο γύρο τριών grand slam: του Australian Οpen, του Wimbledon και του Us Open, καθώς και στα ημιτελικά στο τουρνουά της Κίνας Wuhan Open. Το 2018 έφτασε στον 4ο γύρο στο τουρνουά Indian Wells στην Αμερική, στον 3ο γύρο στο τουρνουά της Ρώμης, στον 3ο γύρο στο Roland Garros και πέρασε στον τελικό στο τουρνουά San Jose της Αμερικής.
Τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, αφού η Μαρία έχει το τένις στα γονίδιά της. Ο παππούς της, Δημήτρης Κανελλόπουλος, ήταν αθλητής, μέλος της εθνικής ομάδας και προπονητής του αθλήματος, ενώ η μητέρα της, Αγγελική Κανελλοπούλου, υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα τενίστρια που έφτασε στο νούμερο 43 της παγκόσμιας κατάταξης, στον 3ο γύρο του Roland Garros αλλά και στην 8άδα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Αντζελες
Αυτό το διάστημα η Μαρία Σάκκαρη βρίσκεται στην Αθήνα και το Magda’s Magazine τη συνάντησε στο διάλειμμα μιας προπόνησης. Mαζί μας στη συζήτηση βρισκόταν και η μητέρα της, Αγγελική Κανελλοπούλου.
Στα κορτ από 6 ετών
Ξεκίνησε την εκπαίδευσή της με το παππού της, Δημήτρη Κανελλόπουλο, ο οποίος στο παρελθόν είχε καταταγεί στην 40η θέση στην παγκόσμια κατάταξη.«Στο ξεκίνημα δούλεψα σκληρά με τον παππού μου. Εκείνος έφτασε τη μητέρα μου στο Νο 43 του κόσμου. Έμεινα μαζί του μέχρι τα 12 χρόνια μου. Ξέρετε, δεν είναι ο συνηθισμένος ”γλυκός” παππούς. Μαζί μου είναι εξαιρετικά αυστηρός και έχει μεγάλες απαιτήσεις. Και ο παππούς μου και η μητέρα μου έχουν τεράστια εμπειρία και σε αυτούς απευθύνομαι όταν έχω πρόβλημα», λέει η Μαρία.
Στο σχόλιό μου πως η κόρη της ακολούθησε την ίδια πορεία με εκείνη η Αγγελική Κανελλοπούλου αναφέρει: «Ηθελα τα παιδιά μου να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, αλλά ερασιτεχνικά, γιατί ο πρωταθλητισμός απαιτεί τεράστιες θυσίες. Ο γιος μου, Γιάννης, προτίμησε το ποδόσφαιρο, η μικρότερή μου κόρη μου, Αμάντα, επέλεξε το μπαλέτο, αλλά η τύχη τα έφερε η Μαρία να αγαπήσει από μόνη της το τένις και να κάνει πρωταθλητισμό, χωρίς να την ωθήσω εγώ. Ξεκίνησε έξι ετών επηρεαζόμενη από μια φίλη της, η οποία έκανε τένις σε γκρουπ στον δήμο της περιοχής μας. Σύντομα μου ζήτησε να την πηγαίνω το Σαββατοκύριακo να παίζει και με τον παππού της στον ομιλο Αντισφαίρισης Αθηνών. Και ο πατέρας μου και εγώ βλέπαμε ότι έχει ταλέντο και κάποια στιγμή εκείνος μου λέει: ”Αγγελική, μήπως επειδή είναι δικό μας το παιδί δεν είμαστε αντικειμενικοί και την ενθαρρύνουμε αδίκως; Να καλέσουμε και κάποιον άλλο, που ξέρει, να τη δει”», αφηγείται χαμογελώντας η Αγγελική Κανελλοπούλου.
Και οι άλλοι προπονητές του ομίλου αναγνώρισαν επίσης το ταλέντο της μικρής δίνοντας το πράσινο φως. «Με τον άνδρα μου αποφασίσαμε τότε να τη στηρίξουμε όσο μπορούμε για να μην πούμε αργότερα ότι δεν κάναμε για το παιδί μας αυτό που έπρεπε. Τηλεφώνησα στον φίλο μου Εμίλιο Σάντσες, ο οποίος διατηρεί στη Βαρκελώνη μαζί με τον Σέρτζιο Καζάλ (σ.σ. δυο από τους καλύτερους τενίστες στον κόσμο στο παρελθόν) τη φημισμένη Sanchez-Casal Academy και του ζήτησα να μας συστήσει έναν προπονητή τένις, πράγματι μας έστειλε τον Ρικάρντο Ροσολίν, ο οποίος την ανέλαβε μέχρι τα 17 της χρόνια. Η ζωή μας ήταν ένα συνεχόμενο τρέξιμο μεταξύ σχολείου και προπόνησης. Πολλές φορές έτρωγε στο αμάξι για να τα προλάβει όλα. Εμένα με στήριξε ο πατέρας και η μητέρα μου και σήμερα ο σύζυγός μου και εγώ στηρίζουμε τη Μαρία. Δυστυχώς στην Ελλάδα ο πρωταθλητισμός είναι δύσκολος αν δεν έχεις την υποστήριξη της οικογένειάς», λέει η Αγγελική Κανελλοπούλου.
Στα 17 της χρόνια μετακόμισε στη Βαρκελώνη, όπου προπονείτο στην Ακαδημία «Ad in Tennis Academy», η οποία ανήκει στον παλιό προπονητή της, Χερμάν Πουέντες. Έζησε συνολικά 4 χρόνια στην Ισπανία. «Στο εξωτερικό εργάζονται φοβερά μεθοδικά. Εγώ είχα την τύχη από μικρή να έχω προπονητές σημαντικών αθλητών. Στη Βαρκελώνη είχα πολύ δουλειά, η ημέρα μου ξεκινούσε στις 7 το πρωί και συνολικά προπονούμουν 8 με 10 ώρες, ενώ ταξίδευα συνεχώς για να αγωνιστώ σε τουρνουά. Ηταν λίγο σκληρό, γιατί έφυγα μικρή για την Ισπανία, περίπου 17 ετών, και ένιωθα μοναξιά. Μου έλειπε η οικογένειά μου. Αλλά τι να κάνουμε ο αθλητισμός θέλει θυσίες… αυτό είναι κάτι που το γνώριζα από παιδί. Όμως αυτά τα τέσσερα χρόνια μου προσέφεραν πολλά στην καριέρα μου» τονίζει η Μαρία.
Σήμερα ζει μεταξύ Αθήνας και Μόντε Κάρλο, όπου εκεί προπονείται από τον διάσημο Βρετανό Mark Petchey. Ο Petchey στο παρελθόν υπήρξε αθλητής του τένις, ενώ τα τελευταία χρόνια, πέρα από προπονητής, είναι και σχολιαστής για τα δίκτυα BBC και Sky:«Είναι πολύ έμπειρος προπονητής. Άρχισα να συνεργάζομαι μαζί του από το καλοκαίρι του 2017. Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ και σε έναν άλλον προπονητή, στον οποίο χρωστώ τη φυσική μου κατάσταση, τον Γιώργο Παναγιωτόπουλο (σ.σ. γνωστός προπονητής και παλιός πρωταθλητής του στίβου με διακρίσεις, κυρίως στα 200 και 400 μέτρα). Μαζί του έχω ξεκινήσει να προπονούμαι από την ηλικία των 13 ετών», αναφέρει η 23χρονη τενίστρια.
Αυτήν την περίοδο η Μαρία προετοιμάζεται για το Australian Οpen, που θα γίνει τον Ιανουάριο: «Είναι η τέταρτη φορά που συμμετέχω σε αυτό το τουρνουά, το οποίο το αγαπώ ιδιαίτερα. Στην Αυστραλία η παρουσία των ομογενών είναι φοβερά έντονη, οι Ελληνοαυστραλοί είναι παθιασμένοι με την Ελλάδα και είναι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές. Νιώθω πως βρίσκομαι σε γήπεδο ποδοσφαίρου. Είναι πολύ ευχάριστο και συγκινητικό. Την τελευταία φορά που έπαιζα τραγουδούσανε “για τα μάτια σου Μαρία”… », μιλά και ένα χαμόγελο διαγράφεται στο πρόσωπό της.
Της αναφέρω πως συχνά ο ξένος Τύπος την αποκαλεί Σπαρτιάτισσα: «Ο πατέρας μου, Κώστας Σάκκαρης (σ.σ. επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης της Victory Entertainment), γεννήθηκε στα Νιάτα Λακωνίας και από μικρούς, εμένα και τα αδέλφια μου, μας έμαθε τα πάντα για την αρχαία Σπάρτη, ενώ στο χωριό μας, τον Αη Γιάννη, περνάμε τις διακοπές μας κάθε καλοκαίρι. Σε κάποια μου συνέντευξη στο εξωτερικό είχα πει πως στο γήπεδο βγαίνει από μέσα μου η Σπαρτιάτισσα και ότι δίνω τα πάντα μέχρι τον τελευταίο πόντο και από τότε το κράτησαν και με αποκαλούν συχνά έτσι», λέει η Μαρία Σάκκαρη.
Προπονείται 8 ώρες την ημέρα (μαζί με τη φυσική κατάσταση) και ταξιδεύει 270 μέρες το χρόνο, σε 4 ηπείρους. Οσο για τους μελλοντικούς στόχους της: «Να πηγαίνω όλο και καλύτερα, η βελτίωση, ένα βήμα πιο πέρα από αυτό που βρίσκομαι… δεν θέλω να σας πω κάποιο νούμερο στην παγκόσμια κατάταξη που θα ήθελα να επιτύχω γιατί ο μόνος μου στόχος είναι ακριβώς αυτό, και βλέπουμε… Θα ήθελα κλείνοντας να τονίσω πως οφείλω τα πάντα στους γονείς μου που πίστεψαν σε εμένα και στήριξαν τα όνειρά μου. Ο πατέρας μου, ο οποίος αγωνίζεται για να μην μου λείψει τίποτα… Όταν ήμουν μικρή και πηγαίναμε διακοπές στο χωριό μετέτρεψε ένα διπλανό χωράφι σε γήπεδο τένις για να μη χάνω τις προπονήσεις μου… αυτό δεν θα το ξεχάσω. Η μητέρα μου, η οποία με συνοδεύει στα περισσότερα ταξίδια και είναι αδιάκοπα στο πλευρό μου, ψυχή και σώμα, ο φύλακας άγγελός μου. Και τα αδέλφια μου ο Γιάννης και η Αμάντα, που προσπαθούν να με στηρίζουν με όποιο τρόπο μπορούν και βέβαια ο παππούς και η γιαγιά μου… Δεν θα είχα φτάσει ως εδώ αν δεν είχα αυτήν την οικογένεια.