Ομιλία της Κατερίνας Παναγοπούλου για τον Ελληνισμό της Διασποράς στο New York College

Σε ανοιχτή συζήτηση στο Κέντρο Διπλωματίας και Πολιτικών Τεχνολογιών του Εκπαιδευτικού Ομίλου New York College στην Αμαλίας 38, η Κατερίνα Παναγοπούλου, Εθνική Πρέσβυς της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τον Αθλητισμό, την Ανοχή και το Ευ Αγωνίζεσθαι και Ειδική Άμισθη Σύμβουλος του Πρωθυπουργού για θέματα Διασποράς, ήταν η κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης με θέμα: «Ο Ελληνισμός της Διασποράς στον 21 Αιώνα». Η εκδήλωση διοργνώθηκε από τον «Ίκαρο», το παράράρτημα της ΑΧΕΠΑ στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Η ΑΧΕΠΑ είναι η μεγαλύτερη ομογενειακή οργάνωση στον κόσμο με παρτήματα σε ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία και Ευρώπη. Το παράτημά της «Ίκαρος» κατά κύριο λόγο απαρτίζεται από Έλληνες που ταξίδευουν συχνά στο εξωτερικό και έχει ως αρμοδιότητά να υποδέχεται στο αεροδρόμιο τους ομογενείς και να τους παρέχει βοήθεια και πληροφορίες για ό,τι χρειάζονται.

Η κ. Παναγοπούλου μίλησε για τον Ελληνισμό της Διασποράς, τόνισε τον σημαντικό του ρόλο, επεσήμανε τα προβλήματα που «σκιάζουν» τη σχέση των ομογενών με την Ελλάδα, ενώ ανέφερε τις επαφές που είχε με την ομογένεια στα ταξίδια της στο εξωτερικό. Επίσης, παρέθεσε τα αιτήματα των Ελλήνων του εξωτερικού προκειμένου να αναπτυχθεί περαιτέρω η σύνδεσή τους με την Ελλάδα και παράλληλα κατέθεσε τις δικές της προτάσεις για μια ομογένεια πιο κοντά στη μητέρα πατρίδα. Ολοκληρώνοντας την ομιλία της ανέφερε τη σημασία του Οικουμενικού Ελληνισμού.

Η Κατερίνα Παναγοπούλου κατά της διάρκεια της ομιλίας της

Ακολουθεί η ομιλία της Κατερίνας Παναγοπούλου: «Απόψε, σε αυτόν, τον υπέροχο χώρο, του New York College, συμβολίζεται, με τον καλύτερο τρόπο, η Οικουμενική διάσταση του Ελληνισμού. Στην έδρα, ενός Αμερικανικού Πανεπιστημίου, στην καρδιά της Αθήνας, κοντά, στα σημεία, όπου, οι μεγάλοι φιλόσοφοι και επιστήμονες της αρχαίας Ελλάδας, θεμελίωσαν τις ιδέες, που κίνησαν τον τροχό, της ιστορίας και της Δημοκρατίας. Εδώ, υπό την αιγίδα, της πιο διάσημης και μεγάλης Ελληνοαμερικανικής Οργάνωσης, της ΑΧΕΠΑ και του παραρτήματός της, «Ίκαρος». Εδώ, στην καρδιά της Ευρώπης, όπου τα μεγάλα διακυβεύματα και οι αξίες, που οδήγησαν στην ίδρυση της ΑΧΕΠΑ εξακολουθούν να υφίστανται, υπό διαφορετικές, ιστορικές και οικονομικές συνθήκες.

Πίσω στο 1922, όταν η επιθετικότητα των ρατσιστών της Κου Κλουξ Κλαν, οδήγησε τους Έλληνες της Αμερικής, να ιδρύσουν την ΑΧΕΠΑ, για να αμυνθούν, απέναντι, στη ρατσιστική μισαλλοδοξία και να δημιουργήσουν, ένα δίκτυο αλληλοβοήθειας, μεταξύ τους, ο Ελληνισμός δήλωσε, βροντερό «παρών». Σήμερα, που σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο, ο ρατσισμός και ο φασισμός σηκώνουν κεφάλι, εξαιτίας, της απομάκρυνσής μας από το Αξιακό σύστημα, που θεμελίωσε τον Πολιτισμό μας, ο Ελληνισμός δηλώνει και πάλι «παρών».

To πάνελ των ομιλητών

Ολοκλήρωσα, πριν λίγες ημέρες, έναν μεγάλο κύκλο συναντήσεων, διαλόγου και συνεργασίας, με Έλληνες της Διασποράς στο Σικάγο και στη Νέα Υόρκη. Νωρίτερα, είχα επισκεφθεί τη Φλόριντα και την Καλιφόρνια. Παντού, διαπίστωσα πως οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δίνουν ένα αγώνα πολύπλευρο. Έναν αγώνα καλό, υπέρ ευγενών σκοπών. Οι Έλληνες της Διασποράς, ολοένα και περισσότερο, γίνονται ισχυροί, μα, την ίδια στιγμή, ενώ, θέλουν να προσφέρουν, δηλώνουν αδύναμοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του μέλλοντος, χωρίς, τη στήριξη της μητέρας Ελλάδας. Γιατί, συμβαίνει, αυτό; Γιατί, γενιά με τη γενιά, ο Ελληνισμός της Διασποράς δυναμώνει, ατομικά και αποδυναμώνεται, συλλογικά; Γιατί τα σχολεία μας κλείνουν, οι βιβλιοθήκες λιγοστεύουν και οι ενώσεις αποδήμων, αντί, να γιγαντώνονται, μικραίνουν;

Όπου και αν ταξίδεψα, άκουσα τα ίδια αιτήματα. Οι εκτός των συνόρων Έλληνες, θέλουν στενότερη σχέση με την πατρίδα, σε όλα τα επίπεδα. Θέλουν μια σχέση αμοιβαία επωφελή. Μια σχέση στηριγμένη, σε δικαιώματα και υποχρεώσεις. Μια σχέση, που να καθιστά την Ελληνική Διασπορά, μέρος, του Ελληνικού «γίγνεσθαι». Όλοι, αναζητούν, ένα νέο Εθνικό αφήγημα. Μια νέα, ισχυρή και διεθνώς σεβαστή ελληνική ταυτότητα, πίσω, από την οποία, θα ξαναγίνουν, τα επιτυχημένα άτομα, που, ήδη, είναι, ισχυρές συλλογικότητες. Αφού, δούλεψαν σκληρά και έντιμα και πέτυχαν. Αφού, τίμησαν τη Σημαία, στις νέες πατρίδες, οι Έλληνες, ζητούν τη γνώση. Ζητούν τον τρόπο, να στηρίξουν, μια πραγματική, ελληνική αναγέννηση. Ζητούν από εμάς, να δημιουργήσουμε, ένα πραγματικό και λειτουργικό δίκτυο Ελληνισμού, που θα μας οδηγήσει, σε ένα καλύτερο μέλλον.

Κυρίες και κύριοι, αισθάνομαι ευλογημένη, γιατί, σε αυτήν, την ιστορική συγκυρία, που βρίσκει την Ελλάδα μας να εξέρχεται, από την πιο σκληρή μεταπολεμική, οικονομική και ηθική κρίση έχω την ευκαιρία, να απευθυνθώ σε εσάς, που εξακολουθείτε, να έχετε αγωνία, για το μέλλον. Σε επιστήμονες, πολιτικούς, επιχειρηματίες πολίτες και φοιτητές, που, δεν συνθηκολογούν με την παθητικότητα ­­­­­και αναζητούν λύσεις και απαντήσεις. Μας ενώνει, η ίδια αναζήτηση. Η αναζήτηση, ενός νέου σκοπού, για τον Ελληνισμό. Ενός τρόπου, να γίνει ο Ελληνισμός ελκυστικός, για την τρίτη και τέταρτη γενιά μεταναστών.

Αυτός, είναι, νομίζω, ο λόγος, που η ΑΧΕΠΑ και το “Chapter Icarus” προχώρησαν, σε αυτήν, την έξοχη πρωτοβουλία, από κοινού, με το New York College. Για την παραγωγή ιδεών και λύσεων, για να έχει η Οικουμενική Ελλάδα, τη θέση που της αξίζει, στην παγκόσμια σκηνή, ο καθένας μας, πρέπει, να αναλάβει την ευθύνη του.

H Κατερίνα Παναγοπούλου, ο Κοσμάς Πεντάκαλος (πρόεδρος του «Ίκαρος») και ο Λευτέρης Παπαϊωάννου (τελετάρχης του «Ίκαρος») και ο Παναγιώτης Κοντογιώργης (γραμματέας του «Ίκαρος»)

Αυτός είναι και ο λόγος, της δημιουργίας του Διεθνούς Κέντρου Επιστημών και Ελληνικών Αξιών, που από κοινού, με το Πανεπιστήμιο Πατρών, διοργανώνουμε, μεγάλα, διεθνή, διεπιστημονικά συνέδρια, με στόχο, τη σύνδεση της Ελληνικής Παιδείας, με τις απαντήσεις, που αναζητά ο σύγχρονος κόσμος, στα Οικουμενικά προβλήματα.

 Το 2016, στην αρχαία Ολυμπία, με την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Α’ αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Frans Timmermans, περισσότεροι, από 200 κορυφαίοι, Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι, από 26 Χώρες, πραγματεύθηκαν το θέμα: «H αρχαία Ελλάδα και ο σύγχρονος κόσμος».

 Το 2018, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, 63 βραβευμένοι επιστήμονες και εκατοντάδες ανήσυχων και ενεργών πολιτών, ασχοληθήκαμε, με τις «Δραματικές αλλαγές στον πλανήτη και τις Ελληνικές ρίζες, της οικολογικής ηθικής».

Tο φθινόπωρο του 2019, σχεδιάζουμε, εδώ, στην Αθήνα, να διερευνήσουμε τις «Ελληνικές ρίζες, της οικονομικής και επιχειρηματικής ηθικής» .Τα πρακτικά, τα μοιράζουμε, δωρεάν, σε όλη την ανθρωπότητα. Για να κάνουμε το αυτονόητο. Να ξαναδώσουμε πρόσβαση στο αγαθό της Παιδείας, σε οποιονδήποτε πολίτη του κόσμου το επιθυμεί. Σε κάθε ανήσυχο άνθρωπο, που πιστεύει, πως, χωρίς, το Ελληνικό πνεύμα, ο κόσμος λιγοστεύει ποιοτικά. Σε κάθε παγκόσμιο πολίτη, που αντιλαμβάνεται, πως είναι αδιανόητο, να παραμένουν άλυτα τα ζητήματα, που έχουν λυθεί, εδώ και χιλιάδες χρόνια στη μικρή, μα, σπουδαία Πατρίδα μας.

Κυρίες και κύριοι, «Ο Ελληνισμός της Διασποράς στον 21ο αιώνα», στην πραγματικότητα, ηχεί μέσα μου, σαν μία μεγάλη πρόκληση. Μια πρόκληση, να καταθέσω τις απόψεις μου για την ανθρωπότητα στον 21ο αιώνα. Γιατί, είναι, άλλο πράγμα, να μιλάμε,  για την Ελληνική Διασπορά, δηλαδή, τους Έλληνες που κατοικούν εντός και εκτός των συνόρων και άλλο, να μιλάμε, για τον Ελληνισμό, ο οποίος θεμελίωσε το σύγχρονο κόσμο. Γιατί ο Ελληνισμός βρίσκεται, έστω και εν υπνώσει, στη συνείδηση κάθε ανθρώπου που κατοικεί σε αυτόν τον πλανήτη.

Οι παγκόσμιοι Θεσμοί. Τα Διεθνή εκπαιδευτικά συστήματα. Το Σύνταγμα, κάθε, Δημοκρατικής Χώρας. Τα βιβλία, που γράφτηκαν και όσα, γράφονται. Οι αθλητές, που αγωνίζονται στα Στάδια του κόσμου. Οι μεγάλες αντιρατσιστικές συλλογικότητες και οι Οργανώσεις Αλληλεγγύης. Η μουσική, η ποίηση, η ζωγραφική, το θέατρο, η γλυπτική, ο χορός, η ναυτοσύνη. Τα πάντα, έχουν Ελλάδα, μέσα τους. Τα πάντα, γιγαντώνονται ή λιγοστεύουν, ανάλογα, με το πόσο, κοντά ή μακριά βρίσκονται, από την έννοια του Ελληνισμού.

Η κατάληξη «-ισμός», αποκτά την πλήρη της διάσταση, μόνο, στην εκδοχή του Ελληνισμού. Διαφωτισμός, υπαρξισμός, καπιταλισμός, σοσιαλισμός, φιλελευθερισμός, μαρξισμός, πατριωτισμός, διεθνισμός, ιμπρεσιονισμός, υπερ-ρεαλισμός και δεκάδες άλλες ερμηνείες, της κοινωνικής, καλλιτεχνικής, φιλοσοφικής και οικονομικής οργάνωσης, του σύχρονου κόσμου, εμπεριέχουν, υπό την οπτική γωνία του εμπνευστή τους, τον Ελληνισμό. Δηλαδή, ανάλογα, με την ιστορική συγκυρία, κάποιος, «ανήσυχος άνθρωπος», κατέθετε την πρότασή του, για έναν καλύτερο κόσμο.

Κατατέθηκαν, στο πέρασμα των αιώνων, εκατοντάδες προτάσεων, τόσο, διαφορετικών, μεταξύ τους. Όλες, είχαν και έχουν ένα κοινό σημείο. Την αφετηρία τους από τον Ελληνισμό, Δηλαδή, από το πιο ολοκληρωμένο σύστημα Παιδείας, που επινόησε ποτέ ο άνθρωπος. Μόνο ένα ρεύμα, γεννήθηκε ξένο και παραμένει ξένο, από τον Ελληνισμό. Ο φασισμός. Ίσως, γιατί, πάντα, θα υπάρχουν Θεός και διάβολος.

Το κτίριο του New York College στην Αμαλίας 38

Κυρίες και κύριοι, τι είναι, αυτό, που ταύτισε, το μεγαλύτερο, αξιακό σύστημα του ανθρώπινου πολιτισμού, με την καταγωγική αναφορά, λίγων, εκατομμυρίων ανθρώπων; Τι κατέστησε τον  όρο «Ελληνισμός», από «παγκόσμιο σύστημα σκέψης», ασύνορο και κυρίαρχο, σε «αποδεικτικό καταγωγής», μόνο, μερικών εκατομμυρίων ανθρώπων, που ευτύχησαν, αυτοί και οι πρόγονοί τους, να γεννηθούν στην Ελλάδα; Θα σας απαντήσω, ευθέως. Τα λάθη μας. Αυτά, ευθύνονται.

Μετά, την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, αντιληφθήκαμε την Ελλάδα, ως ένα χώρο, μέσα, σε έναν απέραντο κόσμο και όχι, σαν μια πελώρια Χώρα, που μπορεί, να χωρέσει τον κόσμο. Υποβαθμίσαμε την Παιδεία, σε εκπαίδευση. Υιοθετήσαμε κουλτούρες και κανόνες ξένους προς την ιδρυτική μας φιλοσοφική και κοινωνική οργάνωση και κάπως, έτσι, λιγοστέψαμε, ποιοτικά και ποσοτικά. Φθάσαμε να περνάμε κρίση, γιατί, χάσαμε το μέτρο. Φθάσαμε να φοβόμαστε και να ξοδεύουμε δανεικά δισεκατομμύρια, σε όπλα, εμείς, που διδάξαμε την Εκεχειρία. Φθάσαμε να ανεχόμαστε «δόλιους» και να θαυμάζουμε τους «καπάτσους», εμείς, που φέραμε την ιερή αξία του Ευ Αγωνίζεσθαι, στα λεξικά του κόσμου. Άρα, εμείς, στενέψαμε «το πανανθρώπινο θεμέλιο του Ελληνισμού», σε καταγωγική αναφορά.

Τι κάναμε δηλαδή; Ταυτίσαμε τον διοικητικό όρο «Έλληνες της Διασποράς» με μια ανώτερη, ποιοτικά και ποσοτικά έννοια, αυτή, του Ελληνισμού. Αυτό, λοιπόν, που οφείλουμε να απαντήσουμε είναι, εάν Έλληνες και Ελληνισμός της διασποράς, είναι το ίδιο πράγμα.  Η ίδια μου η ιδιότητα αναφέρεται, ως άμισθη σύμβουλος του πρωθυπουργού για θέματα Ελληνισμού της Διασποράς. Άρα, αντιλαμβάνεστε, ότι η ιδιότητά μου, αυτή, έχει να κάνει, με τη σημερινή υπόσταση του ελληνισμού της διασποράς και όχι, με την οικουμενική, αξιακή του διάσταση, στην οποία στοχεύουμε.

Μα, χρειάζεται κάποιος, να σκεφτεί,πολύ πως αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να αλλάξουμε, αν θέλουμε να οδηγήσουμε τον κόσμο σε ένα καλύτερο μέλλον;  Η διαχρονική αποστολή μας, δεν είναι, «να φυλλάτουμε Θερμοπύλες καταγωγής», αλλά, «να φυλλάτουμε Θερμοπύλες αξιών  και παιδείας». Το χρέος μας είναι, να εξετάσουμε, πως, ο Ελληνισμός, θα μπολιάσει  δισεκατομμύρια ανθρώπων και πως θα απελευθερώσει, ένα παγκόσμιο κίνημα θετικής αλλαγής. Το χρέος μας είναι, να ξανακάνουμε τον Ελληνισμό «παγκόσμιο κίνημα ενεργών πολιτών» και δίκαιων συνειδήσεων.

Κυρίες και κύριοι, πιστεύω, ότι οι καιροί ωρίμασαν σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο, ώστε να αντιληφθούμε ότι κλείνουμε ένα μεγάλο ιστορικό και πολιτισμικό κύκλο, που άνοιξε το 1821. Η ιστορία επιφύλαξε, στη δική μας γενιά και στα παιδιά μας, τη μεγαλύτερη πρόκληση. Να νοηματοδοτήσουμε, ξανά, τον όρο «Ελληνισμός». Ο Ελληνισμός, δεν είναι, μόνο, ένας καταγωγικός προσδιορισμός. Δεν είναι μόνο κάτι δηλωτικό της μεταναστευτικής αφετηρίας μας, γιατί τότε, στην πράξη, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι, δικαίωμα χρήσης του όρου «Ελληνισμός της Διασποράς» έχουν, μόνο όσοι κατάγονται από τα σημερινά μας σύνορα.

Κυρίες και Κύριοι, «Ελληνισμός της Διασποράς» είναι και οι Ίωνες, είναι και οι Βορειοηπειρώτες, είναι και οι Κύπριοι, είναι και τα παιδιά μεταναστών Ελλήνων, που μετανάστευσαν,  εκ νέου, αλλάζοντας ήπειρο. Τα σύνορα, στο βάθος του χρόνου μεταβάλλονται. Το βαθύ νόημα, του όρου «Ελληνισμός», δεν χωρά σε σύνορα, γιατί είναι αείχρονο και ασύνορο. Για, αυτό, το λόγο, από οποιαδήποτε εστία Ελληνισμού και αν προερχόμαστε, οφείλουμε, να συνειδητοποιήσουμε, ότι ο «Ελληνισμός της Διασποράς», είναι και ο ίδιος, αείχρονος και ασύνορος. Οφείλουμε, να ανατρέψουμε στερεότυπα και να γίνουμε, όλοι, καθένας και καθεμιά από εμάς, ένας πυροκροτητής που θα πυροδοτήσει μια μεγάλη αξιακή και πολιτισμική εξελικτική διεργασία, σε πλανητική κλίμακα.

Η ιστορία, μας επιστρατεύει ξανά. Απέναντι, σε κάθε φανατικό και οργισμένο, να στέκεται ένας Έλληνας, που θα μιλά για συνεννόηση. Που θα μιλά με έργα και προσωπικό παράδειγμα. Όχι με λόγια. Απέναντι, σε κάθε πολεμοχαρή, να στέκεται ένας Έλληνας, που θα μιλά, για ειρήνη και Εκεχειρία. Απέναντι, σε κάθε δόλιο και πανούργο εκμεταλευτή, να στέκεται ένας Έλληνας, που θα μιλά για Ευ Αγωνίζεσθαι. Ας σκεφτούμε, χωρίς περιορισμούς και ας εντοπίσουμε τους εχθρούς του κόσμου, που ονειρευόμαστε και απέναντί τους, ας παραταχθούμε στην πρώτη γραμμή. Δεν είμαστε μόνο είκοσι εκατομμύρια. Είμαστε δισεκατομμύρια, μαζί με τους φιλέλληνες.

Χρειαζόμαστε, μια νέα Εθνική Οικουμενική επίγνωση για να αυτο-προσδιοριστούμε, ξανά, στον παγκόσμιο χάρτη. Η ΑΧΕΠΑ, δεν αφορά πια μόνο τους Έλληνες. Αφορά, τους καλούς ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Γιατί, ο Ελληνισμός αγκαλιάζει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τα πανεπιστήμια, είτε, θα γεμίσουν Ελληνισμό, είτε, απλά, θα αναπαράγουν το παγκόσμιο αδιέξοδο. Η Εκκλησία, που διδάσκει, μέσω του Χριστιανισμού, την «Αγάπη», δεν ανήκει μόνο στους Έλληνες. Αφορά, κάθε άνθρωπο, που αγαπά τους ανθρώπους. Ο Ελληνισμός, δεν αφορά, μόνο, τους Έλληνες, είτε, αυτοί ζουν, εντός, είτε εκτός των συνόρων. Αφορά το σύνολο των παγκόσμιων πολιτών, που η αναφορά στον Ελληνισμό τους κάνει να αισθάνονται Έλληνες.

Κυρίες και κύριοι, αφού είδαμε τον στόχο, ας δούμε και τον βηματισμό μας προς αυτόν για να τον επιτύχουμε. Πρώτα απ’ όλα, οφείλουμε, να προχωρήσουμε, σε μια Εθνική Απογραφή, υπό την έννοια της Οικουμενικής απογραφής. Η Ελληνική Πολιτεία, πρέπει να προχωρήσει, σε συνεργασία με όλα τα  έθνη-μέλη του ΟΗΕ και με τη χρήση όλων, των τεχνολογικών μέσων στην πλήρη απογραφή, των πολιτών του κόσμου, που κατάγονται από την Ελλάδα. Να μάθουμε πόσοι είμαστε, που είμαστε, ποιοι είμαστε και τι μπορούμε και θέλουμε να πράξουμε, στο πλαίσιο μιας Οικουμενικής Ελληνικής αποστολής. Μετά, με αγγελιοφόρους και συμμάχους όλους και όλες, που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους, στη διάσωση και ανάδειξη, όσων εκπροσωπεί ο Ελληνισμός, θα οργανώσουμε το πλαίσιο, αρχών, αξιών και παιδείας, που, θα εφοδιάσει τους Έλληνες, όπου γης, για την αποστολή τους. Μετά, θα φέρουμε κοντά μας, κάθε πολίτη του κόσμου, που αγαπά τον Ελληνισμό.

Πέρα, από χρώματα, φυλή και θρησκεία. Αν δεν γκρεμίσουμε εμείς τα τείχη, για να υποδεχθούμε νέους Έλληνες, σωστά διδαγμένους Έλληνες, τότε, τα τείχη θα προστατεύουν κάτι, που δεν θα έχει, πια, αξία. Οι Έλληνες της Διασποράς, θα πρέπει, να αποκτήσουν δικαιώματα θεμελιωμένα σε υγιείς βάσεις και όχι, σε μικροπολιτικές επιδιώξεις. Ο θεσμός της ευεργεσίας, που επί δεκαετίες υπηρετείτε, θα λάμψει ξανά, αν και ουδέποτε διεκόπη Οι επενδυτικές προκλήσεις, που χρειάζονται, για να πάρει οξυγόνο η Ελλάδα, θα απαντηθούν. Όλα, αυτά, μπορούν και θα πάνε καλά.

Το διαπίστωσα, αυτό, παντού, όπου ταξίδεψα τους τελευταίους μήνες. Ας μην προβληματιζόμαστε, όμως, με  το αυτονόητο καθήκον μας. Αυτό, θα το εκπληρώσουμε στο ακέραιο, αναλαμβάνοντας, πρωτοβουλίες, σε συνεργασία, με τους, εκτός των συνόρων, Έλληνες, δηλαδή, τον Ελληνισμό της Διασποράς, με τη σημερινή του ταυτότητα, για να υποστηρίξουμε, από κοινού, μια πατριωτική, εξωτερική πολιτική.  Για να προωθήσουμε, μέσα, από έξυπνες και επωφελείς συμπράξεις, μεγάλες και μικρές επενδυτικές πρωτοβουλίες, στον ελλαδικό χώρο, για να διασώσουμε κρίσιμες, ελληνικές, ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις, που  δεν πρέπει, να περάσουν, σε απρόσωπα και, ίσως, ανθελληνικά, κερδοσκοπικά κεφάλαια.

Για να προωθήσουμε, συντονισμένα, τα ελληνικά προϊόντα στις νέες πατρίδες και να τα εγκαταστήσουμε, στη συνείδηση των ξένων, σαν πρώτη καταναλωτική επιλογή. Κάθε, ελληνικό προϊόν, που πωλείται σε ξένη χώρα, σημαίνει, θέσεις εργασίας και πολύτιμο κεφάλαιο στην Ελλάδα.

-Να αναγεννήσουμε τις εκπαιδευτικές μας υποδομές, όχι, μόνο, για να διασώσουμε την Ελληνική Παιδεία, στο εξωτερικό, αλλά και για να προσελκύσουμε, νέους φίλους του «Ελληνισμού», σαν αξιακό σύστημα.

–Να διοργανώσουμε, σε συνεργασία με ελληνικά πανεπιστήμια, ειδικά, summer schools, όπου, τα Ελληνόπουλα της διασποράς, θα μπορούν να έρχονται, μαζί, με φίλους τους, άλλης, Εθνικής συνείδησης και να διδάσκονται την Ελληνική οπτική γωνία της γνώσης.

-Να ταξιδέψουμε τον Ελληνικό Πολιτισμό, στις νέες πατρίδες. Όχι, σαν ψυχαγωγικό πρόγραμμα, αλλά, ως θεμέλιο ανοικοδόμησης, των τραυματισμένων δεσμών  με την Πατρίδα.

-Να συγκροτήσουμε ένα Οικουμενικό, Ελληνικό, Ψηφιακό Μέτωπο, όπου η τεχνολογία, θα μηδενίσει τις αποστάσεις και θα γεφυρώνει ενδιαφέροντα, σε πολιτιστικό, κοινωνικό, εργασιακό και επιχειρηματικό επίπεδο.

Μέσα από την Παιδεία μπορούμε να μεταβούμε, μέσα στον 21ο αιώνα από την καταγωγική ερμηνεία του «Ελληνισμού», στην Οικουμενική του διάσταση. Γιατί, πρέπει, να γίνει, ο σημερινός «Ελληνισμός της Διασποράς» το θεμέλιο, «του Οικουμενικού Ελληνισμού». Γιατί, πρέπει, μέσα, στον 21ο αιώνα, να μην υπάρχει Έλληνας, που να νιώθει «Διασπορά».

Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και φίλοι, αυτό εκλαμβάνω, ως Εθνική μου αποστολή και ατομική μου ευθύνη. Όλοι μαζί, ένα σώμα, μία ψυχή, ένα υπερήφανο Έθνος, ικανό, να ξαναφωτίσει τον κόσμο. Ο πλανήτης περιμένει από εμάς, έναν νέο Διαφωτισμό, ικανό, να λύσει τα προβλήματα, που δημιούργησε το παραστράτημα του πρώτου. Ο πλανήτης χρειάζεται, επειγόντως, επανασύνδεση με τον Ελληνισμό. Ας μην του προσφέρουμε τίποτα λιγότερο. Σας ευχαριστώ».